اشعار کنگورچی
گفت روزی بــری من باخـــرد دانائی
آسمــان را نبـــود بهــــــر منش پروائی
بکند شام و سحر چرخ فلک کارخودش
نکند فــکر بـــری همچو منی رسوائی
کــور باشد همگی هستی و دار دنیــا
کـی رود کـور گهی در بغــل بینائی
میـــرود خانــه جاهـل همگی دار جهان
او بجوید چو خودش بی خـــرد اعمائی
ز زمین تا به سماوات همگی سرگردان
نا ثبات هست چنین زنده گی ئی ناپائی
جُز غم و غصه نـــزاید بما چرخ فلک
ما ندیدیم بــه چشم بــاغ جهان آرائی
هرکی آید به جهان در غم روزی باشد
گر قوی هست و ضعیف یاکه فقیرو بائی
کاروانی که روان هست به سوی موهـوم
نبود فـــرقی دران کـــــم بغل و دارئی
کنــگورچی هیچ نگردید مقیــــم و پایا
میروی روزی توهم گر بجهان می آئی--------------------------------------------
1378/09/06
هجری خورشیدی سروده شده است
شیر احمد یاور کنگورچی
Design By : Pichak |